Ze względu na okoliczności, w tym miesiącu samodzielnie dokonujemy zmiany tajemnic, poprzez odmawianie kolejnej tajemnicy.

Przykładowo, jeśli odmawialiśmy tajemnicę 4. części radosnej to będziemy teraz odmawiać tajemnicę 5. tej części lub jeśli odmawialiśmy tajemnicę 5. części chwalebnej, to będziemy teraz odmawiać tajemnicę 1. części radosnej.

W kontekście zaostrzenia restrykcji związanych z pandemią COVID-19 przypominam o udzielonej dyspensie ogólnej od obowiązku uczestnictwa we Mszy św. w niedziele i święta nakazane (z dn. 16.10.2020), która nadal obowiązuje. Proszę wiernych świeckich, aby podejmując decyzję o uczestnictwie w nabożeństwach Wielkiego Tygodnia wzięli pod uwagę, że może się to wiązać z pozostawaniem na zewnątrz kościoła, z powodu nałożonych limitów osób, które mogą w nim przebywać jednocześnie. Zachęcam więc do łączenia się duchowo z tymi celebracjami za pośrednictwem różnego rodzaju transmisji. Ponadto w trosce o dobro duchowe oraz zdrowie fizyczne zarówno wiernych, jak i duszpasterzy, ustanawiam następujące normy dla Diecezji Tarnowskiej:

Patronem tegorocznych rozważań rekolekcyjnych z racji trwającego Roku Świętego Józefa był właśnie ten Boży wybraniec i choć ani  jedna jego wypowiedź nie jest zanotowana na kartach Ewangelii, to jednak  swoją postawą mówi nam tak wiele. Postać św. Józefa przybliżył nam ks. Paweł Broński, dyrektor domu rekolekcyjnego „Opoka” w Starym Sączu, który przewodniczył trzydniowym ćwiczeniom duchowym. Przez te wyjątkowe dni dane nam było przyglądnąć się naszej relacji z Bogiem, wzorując się na Józefie - Świętym, Sprawiedliwym.

20 lutego młodzież należąca do Szkolnego Koła Caritas pod opieką pani Kingi wybrała się na kulig do Szczawnika. Pomimo mroźnej i śnieżnej pogody wyruszyli, jak zwykle w dobrych humorach. Czas w busie spędzili na wspólnych rozmowach i zabawach. Jednak prawdziwa zabawa rozpoczęła się z chwilą zajęcia miejsc na saniach i saneczkach. Kulig ruszył, już na pierwszym zakręcie była wywrotka, która przyniosła wiele śmiechu i radości. Na górze już rozpalone ognisko czekało na nich i na kiełbaski.  Kiedy się posili i nabrali sił, zaczęła się zabawa na śniegu. Nie brakło bitwy na śnieżki, wrzucania do śniegu, turlania się, każdy uczestnik wycieczki wyglądał jak ”bałwan”. Niestety czas nieubłagalnie mija i trzeba było wracać. Powrót był równie ekscytujący, jak wyjazd. Nie obyło się bez wywrotek i rzucaniem śnieżkami – duże sanie kontra małe saneczki. Nie oszczędzono również nadjeżdżających z naprzeciwka osób z innych grup.